اثر زمان روز بر کنترل پاسچر ایستا و پویا در زنان و مردان ورزشکار

کنترل پاسچر و تعادل پویا در فعالیت های روزمره و عملکردهای مطلوب ورزشی لازم و تعیین کننده است. هدف از این تحقیق، بررسی اثر زمان روز بر کنترل پاسچر ایستا و پویا در زنان و مردان ورزشکار است. آزمودنی های پژوهش حاضر را 20 ورزشکار (10 زن با میانگین سن 59/1 ± 9/21 سال، قد 49/4 ± 161 سانتی متر و وزن 76/5 ± 41/5 کیلوگرم و 10 مرد با میانگین سن 96/0 ± 4/20 سال، قد 17/8 ± 2/174 سانتی متر و وزن 66/7 ± 3/66 کیلوگرم) تشکیل دادند. آزمودنی ها هیچ-گونه آسیب دیدگی در اندام تحتانی، آسیب سر و سیستم وستیبولار نداشتند. کنترل پاسچر پویا با آزمون تعادلی ستاره ای (sebt) ارزیابی شد که شامل 8 جهت است. در این تحقیق جهت های قدامی، خلفی، جابنی و میانی انتخاب شد. از آزمون تعادلی تک پا (slb) برای کنترل پاسچر ایستا استفاده شد. در یک روز کنترل پاسچر ایستا و پویا در ساعات 10:00، 15:00 و 20:00 ارزیابی شدند. بین حفظ تعادل ایستای زنان و مردان ورزشکار در زمان 15:00 تفاوت معنی داری مشاهده شد. نتایج به-دست آمده از تحقیق حاضر نشان داد که تفاوت معنی داری در تعادل ایستا و پویای زنان در زمان 20:00 نسبت به زمان های 10:00، 15:00 مشاهده شد (05/0 ?p). براساس قدرت اکسنتریک و گانسنتریک درعصر به اوج خود می رسند. در تحقیق حاضر تعادل در عصر به اوج خود رسیده بود. براین اساس به نظر می رسد یکی از علل تفاوت کنترل پاسچر در ساعات مختلف تفاوت و تغییر قدرت است. با این حال عوامل دیگری نیز ممکن است علت این تفاوت باشد و برای پاسخ به این پرسش به تحقیقات بیشتر نیاز است.